معرفی گیاه رنگین زرد
معرفی کامل گیاه رنگین زرد:
رنگین زرد، گیاهی است به صورت شبه درختچه ای که بدون خار و به ارتفاع ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر است . این گیاه دارای ساقه های زیر زمینی چوبی و خزنده می باشد. ساقه های آن به رنگ سبز براق، صاف و واجد انشعابات چنگالی محکم، ظریف، صاف یا کرک دار هستند. برگها به صورت متناوب، سرنیزه ای و بدون کرک است.
گل های این گیاه درون خوشه های انتهایی و کوتاه قرار دارند و به رنگ زرد طلایی، مشابه گل لوبیا است.
محل رویش گیاه رنگین زرد:
این گیاه در مناطق مدیترانه ای، جزایر قناری، اروپا و غرب آسیا رویش داشته، و در سایر مناطق از جمله شرق ایالات متحده به صورت کاشته شده وجود دارد. در ایران در استان آذربایجان (قره داغ) یافت می شود.
ترکیبات گیاه رنگین زرد:
ترکیبات این گیاه شامل آلکالوییدهای کینولیزیدینی که بیشتر شامل سیتیزین، متیل سیتیزین، آناگیرین و نیز ایزواسپارتیین، لوپانین و تینکتورین هستند. فلاونوییدها به ویژه گلیکوزیدهای لوته اولین. ایزوفلاونوییدها شامل ژنیستهاین و ژنیستین و همچنین الکتین ها می باشد.
اثرات و خواص درمانی گیاه رنگین زرد:
این گیاه تصفیه کننده خون، مدر، مسهل و استفراغ آور بوده، و موجب افزایش ضربان قلب، سخت شدن دیواره رگهای خونی و تحریک گردش خون کلیه ها می شود.
همچنین بر روی سوخت و ساز نیز مؤثر می باشد.
از گیاه رنگین زرد جهت دفع سنگهای کلیه و مثانه، درمان اختلالات گوارشی و نقرس استفاده می شود.
عوارض جانبی و هشدارها:
تاکنون هیچ گونه عارضه جانبی مضر و خطرناک ناشی از مصرف صحیح و اندازه گیاه مذکور مشاهده نشده است ولی مصرف مقادیر زیاد آن ممکن است سبب بروز اسهال و علائم مسمومیت با سیستین گردد.
استفاده از این گیاه در هنگام بارداری ممنوع است.
روش مصرف:
از این گیاه جهت مصارف خوراکی به عنوان دم کرده استفاده می شود.
برای تهیه دم کرده می بایست یک قاشق چایخوری از گیاه آسیاب شده را به یک فنجان آب افزود. و روزانه ۱ تا ۲ فنجان از آن را میل نمود.