گل یک مخدر جدید نیست، در واقع همان «ماری جوانا» است که فروشندگان مواد برای سود بیشتر، برای آن اسم جدید و وسوسه کننده‌ای انتخاب کرده اند تا جوان‌ها را به سمت این ماده بکشانند. سودجویان فکر می‌کنند اگر به جای «ماری جوانا» از کلماتی مانند «گل» استفاده کنند تمایل مصرف کنندگان برای دنبال کردن این ماده بیشتر میشود که متاسفانه در واقعیت هم همینطور است.
به گزارش تابناک، باید بدانیم ماده‌ای که در خارج از کشور به اسم ماری جوانا معروف است و در برخی کشورها مصرف آن منعی ندارد چیزی نیست که اکنون مصرف کنندگان این ماده در کشور ما مصرف می‌کنند. این ماجرا درست مثل ماجرای کراک است که چند سال قبل به عنوان ماده مخدری معروف شد که از خارج به ایران آمده و نشئگی زیادی دارد و همین مسئله باعث شد که افراد زیادی به سمت آن هجوم بیاورند.
گل یا همان ماری جوانا یکی از خطرناک‌ترین مخدر‌هایی است که این روز‌ها در دست جوان‌ها می‌چرخد. مخدری که ضربان قلب را بالا می‌برد، احساس بیقراری میدهد، باعث توهم میشود و….
براساس یک «شیوع شناسی» تعداد معتادان کشور به ۲ میلیون و ۸۰۸ هزار مصرف کننده مستمر مواد مخدر در کشور رسیده است؛ این درحالیست که ماری جوآنا و مشتقات آن شامل گل، گرس، علف با ۱۱.۹ درصد، پس از تریاک دومین مواد مخدر مصرفی در میان مصرف کنندگان مستمر مواد مخدر در کشور اعلام شده است.
بنابر اعتقاد روان‌پزشکان «گل» همان ماری‌جوانای تغییر یافته است که از قسمت‌های مختلف گیاه شاهدانه (cannabis) بدست می‌آید. ماری‌جوانا که امروزه با نام‌های گوناگون شناخته میشود، نوع طبی آن با نام «گل» وارد بازار ایران شده است. این گیاه با دارا بودن حداقل ۲۴ درصد ماده مخدر تتراهیدروکانابینول و مواد شیمیایی دارای اثرات اعتیادآور برای مصرف‌کننده است در حالیکه ماری‌جوانای معمولی (غیر طبی) که از برگ گیاه شاهدانه حاصل میشود، دارای کمتر از ۸ درصد ماده مخدر تتراهیدروکانابینول بوده لذا اثرات سوء مصرف نوع طبی آن را بدنبال ندارد.
هرچند گل در باور عمومی حتی کم خطرتر از حشیش و ماری جوانا معرفی شده است، می‌تواند آنقدر خطرناک باشد که با یک بار مصرف، فرد معتاد شود، چرا که به طور مستقیم بخش‌های مسئول آرامش بخشی را در مغز فلج کرده و خود جایگزین آن میشود؛ بنابراین با مصرف نکردن گل، فرد دچار اظطراب شدید، بیقراری، وحشت زدگی، تپش قلب شدید و… میشود، با این حال گل در ایران آنقدر بازار پررونقی پیدا کرده که براساس آخرین شیوع شناسی اعتیاد در کشور، دومین مواد مخدر مصرفی در میان مصرف کنندگان مستمر مواد مخدر معرفی شد.
خیلی از جوانان واقعا نمی‌دانند که این مواد، مخدر است و نباید آنها را استفاده کرد. یکی از دلایل مصرف بی رویه این ماده، ناآگاهی است. جوان‌های ما شنیده اند که ماری جوانا در کشور‌های دیگر مجاز است و حتی به عنوان دارو استفاده میشود، به همین دلیل با خودشان می‌گویند ما هم استفاده کنیم. حتی فکر می‌کنند وقتی کسی به آنها هشدار میدهد، هشدارش کاملا اشتباه است و فقط قصد ترساندنشان را دارد.
وقتی یک نفر تحت تاثیر این ماده به شکل دیوانه وار رانندگی یا پرخاشگری میکند ممکن است دست به هر کاری بزند، کار‌هایی که باعث مرگ خودشان یا نزدیکانشان میشود.
درمان افراد معتاد به این ماده فقط زمانی صورت می‌گیرد که تحت نظر روانپزشک متبحر باشند، چون این ماده مستقیما روی مغز تاثیر می‌گذارد، برای ترک چنین موادی بهتر است فرد در کنار رفتن به کمپ، حتما از خدمات پزشکی و روانپزشکی هم کمک بگیرد.
گل در حالی دومین مخدر مصرفی در کشور اعلام و هشدار‌ها در این زمینه آغاز شده است که به نظر می‌رسد هنوز تحقیقات و بررسی‌های جامع در خصوص اثرات مصرف آن در بین مصرف کنندگان و نمود آن در جامعه صورت نگرفته و در این زمینه کارشناسان اتفاق نظر ندارند.
علائم و عوارض مصرف گل
برخی از شایع‌ترین عوارض ماده مخدر گل عبارتست از:
حرص و ولع مصرف
کاهش اشتها
مشکلات خواب
از دست دادن وزن
پرخاشگری و عصبانیت
تحریک پذیری
بی قراری
کابوس‌های شبانه
اثرات مصرف گل
– توهم ذهنی
– تغییر در درک رنگ و صدا
– افزایش اشتها
– سرخی چشمها
– گیجی و بی‌توجهی به اطراف
– تند شدن ضربان قلب و افزایش اضطراب
– احساس تشنگی، خشک شدن و کف کردن بزاق دهان
– آسیب حافظهٔ بلند مدت و حافظهٔ کوتاه مدت
البته آنچه در بالا قید شده است شامل عوارض کوتاه مدت مصرف این ماده مخدر است مصرف بلند مدت این ماده مخدر گل عوارض دیگری نیز به همراه دارد که به آنها اشاره می‌کنیم.
از دست رفتن حافظه
اختلالات یادگیری
نوسانات اخلاقی
کاهش میل جنسی
ترک مصرف ماده مخدر گل
تحقیقات نشان داده اند افراد کمی وجود دارند که به دنبال ترک این ماده مخدر هستند، اما در سال‌های اخیر روند درخواست درمان برای این ماده مخدر به شدت افزایش پیدا کرده است دکتر دیوید مک داول از دانشگاه کلمبیا که سال‌ها در خصوص مسایل مربوط به ترک این ماده مخدر تحقیق کرده معتقد است، روند درمان به این ماده مخدر در افرادی که بصورت هر روزه از آن استفاده می‌کنند بسیار دشوار است. نکته‌ای که باید بسیار به آن توجه داشت این است که استفاده از این ماده مخدر در واقع دروازه اصلی ورود و استفاده از سایر مواد مخدر است. بسیاری از افراد که در حال استفاده از مواد مخدر بسیار وحشتناک مانند کراک و شیشه هستند و اعتیاد خود را از این ماده مخدر آغاز نموده اند. همانطور که پیشتر نیز گفته شد فرآیند ترک این ماده مخدر بیشتر بر مبنای روش‌های ذهنی قرار دارد بنابراین توصیه میشود چنانچه قصد کنار نهادن این ماده مخدر را دارید حتما از مشاوره ترک اعتیاد استفاده نمایید
منبع:علائم مصرف گل
]]>نحوه نگهداری گل شاه پسند
در جنس شاه پسند بیش از ۲۵۰ گونه وجود دارد که بعضی از گونه های این جنس بومی اروپا (V. officinanlis) و برخی بومی آمریکای جنوبی (V. rigida) هستند. در بین آن ها گونه های یک ساله و چند ساله یافت می شود که برخی از آن ها ژوخه ای و ریزومی هستند. بیشتر رقم های شاه پسند روی زمین پهن شده وگسترش می یابند. دارای برگ های کوچک و بیضوی با بریدگی های عمیق در حاشیه است. برگ و ساقه از کرک های ریز پوشیده شده است. گل ها که چتری شکل هستند، در رنگ های مختلف صورتی، قرمز، آبی، سفید و بنفش و گاهی با مرکزی به رنگ سفید و کرم دیده می شوند.
در گلکاری دو نوع شاه پسند مورد استفاده قرار می گیرد. یکی شاه پسند پاکوتاه که بلندی آن حدود ۲۰ –۴۰ سانتی متر است و ساقه هایش حالت خزنده دارد. گل آن در تمام رنگ های ساده به جز رنگ زرد دیده می شود. تمام اندام های گیاه به جز گلبرگ ها از کرک های خشن پوشیده شده است.
نوع دیگر شاه پسند شامل گیاهان ، با ساقه های چهارگوش بدون برگ و رشد یا کم برگ و انبوه است.
گلدهی
شاه پسند زود به گل رفته و در بهار، تابستان و پائیز گل میدهد و با اولین سرمای سخت از بین می رود. اگر در گلدان کشت شود با نگهداری در شرایط مطلوب گلخانه یا منازل در زمستان به گل می رود. از ویژگی های شاه پسند، دگر باروری است که در اثر این ویژگی به طور طبیعی تلاقی صورت گرفته و به راحتی رنگ های مختلف و دورگه های طبیعی در آن به وجود می آید. حذف گل های پژمرده گلدهی آن را طولانی تر می کند. در بعضی از انواع آن گل ها با گذشت زمان تغییر رنگ می دهد و در یک زمان چندین رنگ در یک گل آذین مشاهده می شود.
نیازها
بسیار آفتاب دوست است. زمین زه کشی شده را ترجیح می دهد ولی در مورد غنی بودن خاک زیاد حساسیت ندارد. اگر به اندازه کافی نور خورشید و آب به آن برسد در تمام فصل رشد، گل می دهد. این گیاه رطوبت بیش از حد را تحمل نمی کند.
افزایش
با بذر و قلمه قابل افزایش است. معروفترین روش افزایش آن بذر است. زمان کاشت بذر آن می تواند اواخر شهریور یا اواخر زمستان در گلخانه یا خزانه باشد. همچنین می توان بذر آن را همراه بذر گل های بهاره پس از برطرف شدن سرما در هوای آزاد کشت کرد. پس از تولید ۴ تا ۵ برگ آ ها را سربرداری می کنند تا شاخه های جانبی رشد کنند. در بعضی کشورها از طریق خواباندن یا قلمه افزایش می یابد. برای افزایش بوسیله قلمه، از شاخه های جوان بوته های داخل گلخانه یا شاسی گرم که از سال پیش نگهداری شده اند در بهار قلمه گیری کرده و پس از ریشه دار کردن به زمین اصلی منتقل می شود.
آفات و بیماری ها
به سفیدک پودری (سفیدک حقیقی) حساس است و برای پیشگیری از آن نباید روی بوته ها آب پاشی کرد.
منبع:معرفی گل شاه سپند
]]>آشنایی با گل ماهور
منشا آن اروپا،آفریقای شمالی و غرب و مرکز آسیا است.این جنس دارای ۳۶۰ گونه است که بیشتر آنها دو ساله و تعداد کمی از آنها یکساله،چند ساله یا بوته ای همیشه سبز یا نیمه همیشه سبز هستند.گیاهان به طور معمول مودار بوده و دارای برگهای بزرگ متناوب،ساده و صاف یا لبه دار یا دندانه دار بوده که به صورت طوقه ای در پائین گیاه تشکل میشوند.برگهای روی ساقه گلدهنده کوچکتر و بدون دمبرگ هستند.بیشتر یک یا چند ساقه گلدهنده بلند افراشته به طول ۳۰ تا ۱۰۰ سانتی متر تشکیل میدهند که گل ها به صورت سنبله یا خوشه فشرده روی آن قرار دارند.اما گاهی خوشه گل در مرکز برگهای طوقه ای تشکیل میشوند.گل های در رنگهای زرد قرمز،ارغوانی،قرمز متمایل به قهوه ای و یا سفید مشاهده میشوند.هر یک از گلها به تنهایی عمر کوتاهی دارند اما گلدهی به مدت طولانی ادامه دارد به طوری که در انتهای خوشه گل های جدید بازشونده و در پائین آن گلها بذر میروند.
گلدهی:با کاشت بذر در مهر ماه در اواسط فروردین به گل خواهد رفت.
نیازها:به سرما مقاوم بوده و در خاک های قلیایی و ضعیف با زهکشی خوب در محل آفتابی رشد میکند.در خاک های حاصلخیز گیاه طویل تر شده و نیاز به قیم دارد.
افزایش:از طریق کاشت بذر،تقسیم بوته و قلمه ریشه قابل افزایش است.بذر آن را میتوان در اوایل پائیز کشت کرد،که در این حالت در اوایل بهار به گل خواهد رفت
منبع:معرفی گل ماهور
]]>پرورش گل سنبل
سنبل گیاهی است که از زمانهای قدیم کاشتن آن متداول بوده است .گیاه سنبل از خانواده سوسنیها و پیازی ، به بلندی ۱۵ تا۲۰ سانتیمتر و گل های زودرس آن بشکل خوشه انتهای ساقه گوشتی معمولا از نیمه اسفند تا فروردین باز میشود و به رنگهای سفید ، قرمز ، آبی ، بنفش ، صورتی و زرد و غیره است .
این گیاه را در آپارتمان می توان درون پیت ، ماسه و یا آب پرورش داد .
برای نگهداری آن در آب به گلدانهای مخصوصی نیاز دارد که دارای دهانه ای گشاد و گلوگاهی باریک باشند ، بقسمی که آب ریشه ها را فرا گرفته و مماس با انتهای پیاز گل باشد.سنبل ، در تاریکی مطلق ریشه تولید میکند .
بنابراین بهتر است بدین منظور پیاز را در قفسه آشپزخانه گذارده و حرارتی معادل ۹ – ۱۱ درجه سانتیگراد برای آن فراهم نمود .
پیازهائیکه در شن خوابانده شده اند را لازم است با گلدان در نقطه ای از باغچه که از خطر یخبندان محفوظ باشد دفن نمود .
برای اینکه بیرون آوردن گلدان از خاک در زمستان آسان شود می توان قبلا پوششی اطراف گلدان قرار داد.
زمانی سنبل را به روشنائی آورید که جوانه ها آنقدر برجسته شده باشند که بشود آنها را با دست لمس کرد .
-هیچگاه گیاه را در مکانی که خیلی گرم باشد قرار ندهید .
-هرچه می توانید بر روی برگها آب بپاشید تا شادابی خود را حفظ کنند .
برای نگهداری سنبل در منزل پیازهای پرورش یافته مخصوص مورد نیاز است که معمولا پس از یکبار گل دادن غیر قابل استفاده میشوند مگر اینکه در خاک مناسبی رشد کرده باشند که در این صورت هم ممکن است پیازچه ها دوسال طول بکشد تا گل بدهند .
در کشور هلند مخصوصا نواحی هارلم مزارع بزرگی از سنبل و لاله کاشته می شود، برتری ای که این کشور بر سایر کشورها دارد و گلهای سنبل آنجا در عالم معروف شده بواسطه وجود سه عامل اصلی :
مواظبت ، دقت و منطقه مساعد از نظر جوی و زمین حاصلخیز آنست که چنین عوامل مساعدی کمتر در یک جا جمع میشود .
بخصوص در ایران که هوای خشک و آفتاب سوزان و روشنائی زیاد آن چندان مساعد برای پرورش سنبل بشکل سنبل هلند نیست .
در هلند تقریبا پنج هزار هکتار زمین که پنجاه میلیون متر مربع میشود برای کاشتن سنبل و لاله تخصیص داده شده که منظره زیبا و فریبنده آن همه ساله عده زیادی را برای تماشا به آن کشور میکشاند .
این زمینها اصولا از شنهای نرم کنار دریا که مملو از نرمه صدفهای دریائی است تشکیل شده و بدست گلکاران مقدار کود گاو یا تورب پوسیده با آن مخلوط میشود .
زیرا بهترین خاک برای پرورش سنبل باید مخلوطی از دو سوم شن و یک سوم مواد پوسیده مغذی باشد .
چون سطح این مزارع پست تر تز دریاست همیشه چند دسیمتر زیر زمین آب وجود دارد که در نتیجه خاک مزارع را مرطوب نگه میدارد .
با این ترتیب حتی تابستان هم مزارع سنبل هلند احتیاجی به آبیاری ندارد .
تمام این مزارع را به قطعات مربع مستطیل تقسیم کرده ، اطراف آنرا پرچین های تازه از نی کاشته و محصور ساخته اند تا سنبل ها و لاله ها از صدمه بادهای کنار دریا مصون بمانند .
با این ترتیب است که همه ساله میلیونها پیاز سنبل و لاله یا گل آنها از هلند به تمام نقاط جهان صادر میشود .
●گیاه سنبل را اصولا به سه دسته تقسیم می کنند :
۱ – سنبل هلندی H.Orientalis.
۲ – سنبل ولایتی یا پاریسی H.O.Pronncialis.
۳ – سنبل رومی H.O.Olbulus.
وجه تمایز سنبل هلندی با دو قسم دیگر ، پهنا و حجم خوشه گل آنست و دانه های گل روی خوشه کاملا چسبیده و نزدیک به یکدیگر میباشند .
سنبل هلندی دارای دو جور : پرپر و کم پر میباشد .
ولی خوشه گل کم پر قوی تر و بیشتر از جور پرپر برای تهیه گل پیش رس مستعد میباشد .خوشه گل سنبل هلندی پرپر کوچک تر و دانه های گل آن هم ریزتراست .
سنبل ولایتی همان سنبل های ایرانی است که از قدیم در ایران برای ایام نوروز می کاشته اند و پیازهایآنرا غالبا از مازندران می آورند .
خوشه گل های آن تنبل و تنک که بین دانه های گل فاصله زیاد دارد گرچه این قسم سنبل به زیبائی سنبل هلندی نیست ولی چون پیازهای آن کاملا روستائی و سالیان متمادی در زمین باقی مانده خود بخود زیاد شده همه ساله بهار بوته های قوی و پر پشتی از آن بیرون آمده و گل ریزان میکند ، برای باغهای روستائی ، کنار چمن زارها ، گل بهاری مناسبی است .رنگ گلهای این قسم که هم پرپر و هم کم پر است قفائی روشن یا سیر میباشد .
بوته سنبل رومی کوچک تر و خوشه گلش که از هر بوته بیشتر از یکی بیرون نمی آید خیلی کوچک و تنک ولی معطر و خوشبو است ، رنگ گلهایش سفید و زودتر از سنبل هلندی باز می شود .
●روش کاشت و تکثیر :
گل سنبل را با کاشتن پیازهای کوچک که پس از یک عمل مختصر روی پیاز اصلی تولید میشود زیاد می کنند .تعداد این پیازچه ها به نسبت جور آن کم و زیاد می باشد .
برای اینکه از یک پیاز سنبل بخواهند پیازهای کوچک گرفته آنرا زیاد کنند ، باید یک ماه قبل از موقع کاشتن ته پیاز را بشکل مخروط کوچکی با چاقو در آورده یا آنرا بشکل صلیب شکاف داده بگذارند جای برش خوب بخشکد . آنوقت آن پیاز را در عمق کمتری از پیازهای دیگر که برای گل آن می کارند بکارند .
پیازهای سنبل را به نسبت استفاده ای که از گلش میبرند بطرق مختلف میکارند .چنانچه برای گل چیده و زیاد کردن آنها را در هوای آزاد روی زمین و برای تزئین اطاقها و سالون در گلدان یا ظروف آب میکارند .
بهترین فصل برای کاشتن پیازهای سنبل در گلدان یا ظروف آب ماه آبان و آذر است اگر بخواهند زودتر از فروردین از گل سنبل استفاده کنند باید گلدانهای ۱۰ سانتیمتری را با خاک خیلی سبک و مملو از مواد پوسیده باین ترتیب : ۵ قسمت خاک رسی و شنی ۳ قسمت کود کاملا پوسیده و ۲ قسمت ماسه شسته پس از آنکه قبلا کف گلدان را برای زه کشی و رد شدن آب زائد آن حاضر کرده باشند پر کرده بعد پیاز سنبل را بطوری در گلدان بگذارند که تمام پیاز در خاک باشد .
این گلدانها را پس از آب دادن در زمین فرو می کنند ، حرارت زمین سبب می شود که پس از یک تا یک ماه و نیم پیازها کاملا ریشه کرده و جوانه برگها نوک پیاز پدیدار شود ، آنوقت گلدانها را بیرون آورده زیر شاسی یا توی گلخانه معتدل میگذارند تا نمو کرده و گلهای آن باز شود .
به نسبت گرمای گلخانه گلها زودتر یا دیرتر شروع بباز شدن می کنند .
برای کاشتن پیاز سنبل در آب فقط گذاردن پیاز روی ظروف مملو از آب که در آن مقدار کمی خاکه ذغال ریخته باشند کافی نیست بلکه باید آنها را مواظبت کنند که قبل از بیرون آمدن برگهای گیاه پیازها کاملا ریشه های خود را در آب منتشر کرده باشند .
برای این کار بطوریکه قبلا گفته شد بهتر است روی هر پیاز کلاهک کاغذی گذاشته شود تا روشنائی کمتری به نوک پیازها برسد .در نتیجه دیرتر سبزه آن نمو می کند .
ضمنا مواظبت نمایند همیشه آب ظرف به اندازه باشد که سطح آب مماس با ته پیاز بوده و فقط ریشه گیاه در آب بماند .
برای کاشتن سنبل در هوای آزاد روی زمین نکته قابل توجه وجود خاک سالم و سبک است و اگر خاک زمین مساعد نباشد باید قبلا آنرا اصلاح کرده بعد ماه آبان و آذر پیازها را به عمق ۱۵ سانتیمتر و اگر در آن منطقه سرمای زمستان سخت و ممکن است در چنین عمقی رطوبت زیاد نفوذ کرده یخ بزند ، پیازها را عمیق تر بکارند .
پس از آنکه گلهای سنبل تمام شد باید نیمی از برگهای آنرا بریده و ماه خرداد و تیر که برگ های باقیمانده زرد شده و خشکید پیازها را از زمین خارج کرده پس از آنکه چند روز در معرض هوا گذارده و رطوبت آنرا گرفتند آنها را در انبار یا اطاق خشک و تاریک برای کاشتن سال بعد نگهداری نمایند .
●تکثیر :
زیاد کردن گل سنبل به روش جدا کردن پیازچه ها بترتیبی که در بالا اشاره شده انجام می گیرد
منبع:معرفی گل سنبل
]]>